HİKAYE Senin dudakların pembe Ellerin beyaz, Al tut ellerimi bebek Tut biraz! Benim doğduğum köylerde Ceviz ağaçları yoktu, Ben bu yüzden serinliğe hasretim Okşa biraz! Benim doğduğum köylerde Buğday tarlaları yoktu, Dağıt saçlarını bebek Savur biraz! Benim doğduğum köyleri Akşamları eşkıyalar basardı. Ben bu yüzden yalnızlığı hiç sevmem Konuş biraz!… Continue reading
OTOBİYOGRAFİ 1902’de doğdum doğduğum şehre dönmedim bir daha geriye dönmeyi sevmem üç yaşımda Halep’te paşa torunluğu ettim on dokuzumda Moskova’da komünist Üniversite öğrenciliği kırk dokuzumda yine Moskova’da Tseka-Parti konukluğu ve on dördümden beri şairlik ederim kimi insan otların kimi insan balıkların çeşidini bilir ben ayrılıkların kimi insan ezbere sayar yıldızların… Continue reading
Merhaba dostlarım, uzun zaman oldu paylaşım yapamadım. Okulumun sınavlarına hazırlanıyorum, mazeretim affettirebilir belki. Ama bu şiir kesin affettirir beni size. 🙂 KIŞ NAĞMELERİ (Elhan-ı Şita) Bir beyaz titreyiş, bir dumanlı uçuş, Eşini kaybeden kuş gibi kar Geçen ilkbahar günlerini arar… Ey kalplerin çılgın nağmeleri, Ey güvercinlerin ilahileri, O baharın işte… Continue reading
Kitaplığımı karıştırırken rastladım bu Nutuk’a. İlkokuldayken okuduğumu hatırlıyorum. Ama ne zaman elime geçti hatırlayamıyorum. Sanırım ilk öğretmenim karne hediyesi olarak dağıtmıştı bizlere, adeti olduğu üzere. İyi ki vermiş bu hediyeyi. Bir öğretmenden gelebilecek en kıymetli armağan bence. Sizce? Kitabın önsözü yok. Sadece bu şiir var. Kulağımıza küpe olsun diye paylaştım…. Continue reading
UNUTMAK YOK nerelerdeydin diye sorarsan ‘hep eskisi gibi’ diyeceğim. toprağı örten taşlardan söz edeceğim, sürdükçe kendini harcayan ırmaktan; ben yalnız kuşların yitirdiklerini bilirim, gerilerde kalan denizi bilirim, bir de ağlayan ablamı. neden ayrı adlarla anılıyor ülkeler, neden günler yeni günleri izliyor? Neden koyu bir gece birikiyor ağızda? Neden ölüler? nereden… Continue reading
Uzunköprü’deki tren kazasındaki üzücü kayıpların anısına olsun bu şiir. Gittikleri yerde ışıkları bol olsun. UZAK ÜLKELERİN YERALTI YANSILARINDA KAYIP YOL zaman dağ sıralarıyla katı trenlerin rengi yok ölüm eğimle birikirken raylar içiçe geçiyor ayağıma yuvarlanan taşlar tesadüfen ikiye bölüyor derimi anakaradan kopan toprak sert, kızgın, kuşlar zamansız kaçmış dokunmayan baharların… Continue reading
Bugünlerde elim şiir kitaplarına gidiyor nedense. Kitabın adı ‘Nehir Yolcusu’ ve bu şiiri çok sevdim. BAŞIMI BIRAKTIĞIM YERDE BULAMIYORUM yağmur yayılan dokularımı deldi hüzünden, çıldırmak üzereydim. bir kağıt buldum, yukarı baktım yazdım: başımı bıraktığım yerde bulamıyorum. aradım tüm çıkışlardan bir yol, iz yok. ellerimi cebime sokup kaldırım taşlarını izledim,… Continue reading
Merhaba, güzel bir pazar gününden. Bugün çalışma masamı karıştırırken rastladım eskiden kullandığım bir deftere. Ben şair değilim, ama uzun aralıklarla yazmışım bir kaç tane. Birini paylaşmak istedim burada. Elbette iddialı değil, sadece duygularımın süzgeci olmuş bu şiir, üzerinden on yıl geçtikten sonra tozlu ve karanlık çekmecelerden gün ışığına böylece çıktı…. Continue reading
Muhteşem bir şiir eşlik etsin istedim, bizlere bugün. Şair H.Hüseyin Yalvaç’a teşekkürlerimle. BİL İSTEDİM Denizler çekilip gidebilir Balıkları tanımaz olur martılar Gece düşüne girebilirim Yani nice birbirine uyumsuz şeyler Kapını çalabilir Bil istedim. Renkler karışıp yalnızlıklarına Tuvalinde kaos yaratabilir Fırçaların da isyan edeceğini düşün Tüm bu çıkmazlarda yolunu kaybetme Yanındayım… Continue reading